توضیحات
کشور بولیوی یکی از کشورهای امریکای مرکزی است که تاریخی غنی اما حال نه چندان خوبی دارد. این کشور یکی از تولیدکنندگان قهوه در جهان میباشد. در این پست شم ارا با قهوه سبز بولیوی آشنا خواهیم ساخت.
بولیوی کشوری محصور در خشکی در امریکای جنوبی است. نصف مردم این کشور از نژاد بومیان امریکا بوده و گذشتهای غنی دارد. این کشور قسمتی از امپراتوری بزرگ اینکاها بوده که آثار به جا مانده ای از این دوره را در خود جای داده است. این کشور سالیان سال مستعمره کشور اسپانیا بد و در سال 1809 به استقلال رسید. پس از آن نیز این کشور رنگ شادی ندید و 16 سال در جنگ بود. نهایتا ثمره این جنگ ها تشکیل جمهوری بولیوی شد که از نام سیمون بولیوار، رهبر این کشور، گرفته شد.
این کشور در گذشته در همجواری اقیاوس بوده است. امروزه با تقسیمات کشوری جدید، بولیوی از طریق رود پاراگوئه به اقیانوس اتلانتیک دسترسی دارد. رشته کوه های آند در این کشور باعث شده زمینهای کشاورزی بکری وجود داشته باشد. قسمت غربی این کشور بر روی فلات کوهستانی آنتی پلانو شکل گرفته است. قسمت شرقی بولیوی نیز پست و هموار بوده و جنگل های بارانی آمازون در آنجا قرار دارد.
پس از گویان فقیر ترین کشور امریکای جنوبی بولیوی است. با آن که این کشور معادن غنی و میدان های گاز طبیعی فراوانی دارد، اما سایه فقر همچنان بر سر مردم این کشور است. 15 درصد تولید ناخالص ملی این کشور را کشاوری تشکیل میدهد. امروزه این کشور در حال افزایش زمینهای کشاورزی خود با تجهیزات نوین میباشد.
زمین های باارزش اما بی استفاده
پتانسیل تولید قهوه کشور بولیوی زیاد بوده اما مقدار تولیدی قهوه کم است. به طوریکه تولید کل کشور از یک مزرعه بزرگ در برزیل کمتر میباشد. همانطور که گفتیم این کشور محصور در خشکی است و همین مورد در گذشته راه ارتباطی صادرات را برای آن سخت و دشوار مینمود.
در سال 2010 و 2011، دولت برای کمتر شدن کشت کوکائین و افزایش کشت قهوه قوانین و طرح های تشویقی وضع نمود. در آن زمان قیمت قهوه نیز بالا بود و کشاورزان را مشتاق تر مینمود. با کاهش دوباره قیمت قهوه علاقه کشاورزان نیز کمتر شد.
در گذشته قهوه در مزارع پالپ شده و به ایستگاه فرآوری ارسال می شد. این روش دو ایراد اساسی داشت. یک آنکه تغییرات دما هنگام جابه جایی باعث انجماد قهوه میشد. دو آنکه قهوه پالپ شده هنوز دارای رطوبت بوده و موجب تخمیر دانه قهوه میشد. در نهایت کیفیت و طعم قهوه افت شدیدی میکرد.
به مرور زمان کشاورزان آگاهی بیشتری از بهبود کیفیت قهوه پیدا کردند. از سوی دیگر نیز امریکا برای مبارزه با مواد مخدر بودجه ساخت چندین ایستگاه فرآوری در بولیوی را تامین نمود. صادرات محصولات قهوه کشور بولیوی توسط 30 شرکت صورت میگیرد.
قهوه بولیوی طعمی شیرین و بسیار تمیز دارد. به ندرت نیز طعم میوهای در قهوه این کشور یافت میشود. قهوه این منطقه امکان ردیابی تا یک مزرعه یا تعاونی را دارد. مناطقی که به تولید و کشت قهوه می پردازند، یونگاس، سانتاکروز و بنی می باشد یونگاس 95 درصد کل قهوه این کشور را تامین میکند. همچنین در گذشته قهوه این منطقه میان اروپاییان شهرت فراوانی داشت.
گونه های کشت شده در بولیوی
زیرگونه های کشت شده در بولیوی از انواع قدیمی تیپیکا و کاتورا هستند.
تیپیکا
همانطور که گفتیم این کشور اغلب زادگاه گونه عربیکای قهوه است. اما خود این گونه، زیرگونههای دیگری نیز دارد که خریداران قهوه سبز باید به آن توجه نمایند. یکی از زیرگونههای اصلی تیپیکا (Typica) می باشد. هلندیها این گونه قهوه را درسراسر جهان معرفی نمودند. میوه تیپیکا به رنگ قرمز است و اگر در شرایط خوبی کشت شود، یک فنجان قهوه عالی با شیرینی متعادل و اسیدیته با کیفیت را به ارمغان میآورد.
کاتورا (Caturra)، زیر گونهای از گونه بوربون (گونه ای دیگر از عربیکا) است که در برزیل یافت شد. اما نتوانست طرفداری در این کشور پیدا کند. این گونه در کشورهای دیگر از جمله اندونزی، کلمبیا و … گسترش یافت. گیاه کاتورا کوتاه است و نیاز به مراقبت و رسیدگی بیشتری نسبت به گونه مادر خود، بوربون، دارد. اگر گونه کاترا در ارتفاع بالاتری کشت شود، از کیفیت آن کاسته میشود. به علت کوتاهی درخت کاتورا، شاخه های پربار تری از میوه دارند. رنگ میوه کاتورا زرد و قرمز بوده و برداشت آن آسان تر از دیگر گونه ها انجام میشود.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.