توضیحات
نیکاراگوئه،کشوری در امریکای مرکزی است که قهوه های فوق العاده را به کل جهان عرضه می نماید. این کشور یکی از مراکز اصلی تولید قهوه در جهان است. در این پست شمارا بیشتر با قهوه سبز نیکاراگوئه آشنا می نماییم.
نیکاراگوئه بزرگترین کشور امریکای مرکزی است. تقریبا نیمی از این کشور دور گه سرخ پوست_سفید پوست می باشند. در سال های اخیر این کشور توانسته است تا حدی خود را از فقر رها کند و بعد از نا آرامیها و فساد های متعدد، به ثبات نسبی برسد. در طول تاریخ نیکاراگوئه با پرورش و صادرات مواد دامی و کشاورزی اقتصاد خود را حفظ کرده است. گوشت، شیر، نیشکر، شکر، ذرت، کاکائو و قهوه تنها برخی از محصولات این کشور است.
چگونه پای قهوه به این کشور باز شد؟
و اما پای قهوه در قرن ۱۸ میلادی به این کشور باز شد و مردم صرفا جهت کنجکاوی به کشت این گیاه پرداختند.اما در سال ۱۸۴۰ علاقه مندان و طرفداران این دانه خوش عطر و طعم دو چندان شد و باعث تقاضای بیشتر آن گشت. به همین دلیل کشاورزان نیکاراگوئه به طور جدی به کاشت و پرورش درختان قهوه پرداختند. اولین مزارع قهوه در نیکاراگوئه حوالی منطقه ماناگوا پدید آمد. از این سال تا یک دهه بعد سال های رونق قهوه در کشور نیکاراگوئه نامیده میشود و قهوه به صدر لیست محصولات صادراتی این کشور صعود کرد. اما مانند هر کشور دیگری که فساد رخ میدهد، این صنعت نیز در نیکاراگوئه دچار فساد شد و در نهایت برای سامان به این موضوع اولین تعاونی های قهوه در قرن بیستم میلادی تاسیس شدند.
در این قرن نیز کشور نیکاراگوئه دچار فراز و نشیبهای سیاسی شد و صنعت قهوه نیز در این بین دچار آسیب شد. با این حال امروزه قهوه نیکاراگوئه هواداران خاص خود را دارد و جایگاه قابل توجهی در بازار برای خود ایجاد نموده است.
امروزه کشاورزان بر کیفیت قهوه کشت شده تلاش فراوانی میکنند و بر عکس زمانهای گذشته، قابلیت ردیابی قهوه این کشور تا حد زیادی امکان پذیر است.
طعم قهوه نیکاراگوئه
طیف وسیعی از طعم های گوناگون در قهوه این کشور یافت می شود. اما از مشخصه های اصلی آن می توان به طعم های پیچیده اشاره کرد. همچنین برخی از قهوه های این منطقه میتواند طعم دلنشین میوه ای داشته باشند.
مناطق پرورش دهنده قهوه در نیکاراگوئه
مناطق متعددی در این کشور به تولید و کشت قهوه می پردازند . ما در این مقاله به چهار منطقه عمده اشاره می کنیم:
ماتاگالپا
این منطقه که با نام شهری در آن شناخته میشود، دارای زمین های بزرگ و تعاونیهای قهوه است. در این منطقه موزه قهوه ای برای علاقه مندان و گردشگران تاسیس شده است تا فرایند زحمت کشاورزان برای آنکه یک فنجان قهوه مطلوب در اختیار شما قرار بگیرد، به نمایش گذاشته شده است.
جینوتگا
اسم این شهر به دو معنا شناخته می شود: شهر پیرمردها یا همسایگان جینوکوابوس. این منطقه تا حد زیادی به قهوه وابسته است و اقتصاد آن بر پایه این دانه میچرخد. همچنین اولین منطقه تولید کننده قهوه در کشور نیکاراگوئه، جینوتگا میباشد.
نواسگوویا
این منطقه که در شمال کشور نیکاراگوئه واقع شده است، در سال های اخیر خود را وارد چرخه رقابت با سایر مناطق کرده و قهوه های برتری را عرضه می نماید.
مناطق دیگری مانند مادریگز، یوآکا، کارازو نیز وجود دارند که قهوه های فوق العاده ای را کشت و تولید می نمایند.
فرآوری قهوه در نیکاراگوئه به صورت خشک و شسته انجام میشود. بسته به منطقه و نوع آب و هوا یکی از دو روش انتخاب و عمل میشود. شما میتوانید برای کسب اطلاعات بیشتر درباره نحوه فرآوری مقاله فرآوری چیست را مطالعه نمایید.
بوربون و کاتورا، عربیکای نیکاراگوئه
کاتورا، گیاه پا کوتاه قهوه
کاتورا (Caturra)، زیر گونهای از گونه بوربون (گونه ای دیگر از عربیکا) است که در برزیل یافت شد. اما نتوانست طرفداری در این کشور پیدا کند. این گونه در کشورهای دیگر از جمله اندونزی، کلمبیا و … گسترش یافت. گیاه کاتورا کوتاه است و نیاز به مراقبت و رسیدگی بیشتری نسبت به گونه مادر خود، بوربون، دارد. اگر گونه کاتورا در ارتفاع بالاتری کشت شود، از کیفیت آن کاسته میشود. به علت کوتاهی درخت کاتورا، شاخه های پربار تری از میوه دارند. رنگ میوه کاتورا زرد و قرمز بوده و برداشت آن آسان تر از دیگر گونه ها انجام میشود.
بوربون
در نظر بسیاری از قهوه شناسان، بوبورن طعم خاصی از شیریی دارد. گونه بوربون یک جهش طبیعی از گونه تیپیکا است که اولین بار در جزیره رئونیون ( La Réunion ) که قبلا به نام بوربون مشهور بوده است، دیده شد. میوه بوربون طیف رنگی از زرد، نارنجی و قرمز است. تفاوت درختان تیپیکا و بوربون، شکل ظاهری آن است. درختان بوربون شکل گرد تری دارند و بیشتر شبیه درختچه هستند.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.