قهوه سبز دومینیکن

Dominican green coffee

توضیحات

کشورهای زیادی به تولید قهوه می پردازند. یکی از این کشورها جمهوری دومینیکن می باشد. طعم های قهوه این کشور غالبا ترش مزگی کم دارد و نسبتا تمیز هستند. گونه کشت شده در این منطقه عربیکا است که زیرگونه های کاتورا، تیپیکا و کاتوای تولید می شود. در این پست شما را با قهوه سبز جمهوری دومینیکن آشنا می نماییم.

دومینیکن کشوری در حوزه دریای کارائیب است که بعد از کوبا بیشترین جمعیت را در حوزه کارائیب دارد. زبان رسمی کشور اسپانیایی است. در سال 1492 اولین بار پای کریستف کلمب به این کشور باز شد و این مکان سکونتگاه اروپاییان گشت. دومینیکن نخستین مکانی در قارهٔ آمریکا است که اروپاییان  در آن استقرار یافتند.

این کشور محصولات مختلفی از جمله نیکل و آهن تا گوشت، تنباکو و قهوه را به دیگر کشورها صادر می کند.

چگونه پای قهوه به دومینیکن رسید؟

اولین بار در قرن 18 قهوه به جزیره هیسپانیولا یا جمهوری دومینیکن فعلی آمد. در پایان قرن هجدهم قهوه دومین محصول مهم این کشور شد. این محصول سالیان سال تا 1791 به برده داری متکی بود.

تولید قهوه بین سالهای 1822و ،1844به ویژه در منطقه والدزیا در رشته کوههای جنوبی شکل گرفت. این منطقه متشکل از چند ناحیه است که تا سال 1880 منطقه اول تولید کشور دومینیکن تبدیل شد. در اواسط قرن 20 جمهوری دومینیکن به صادرات قهوه عمدتا از مناطق خاص مانند بانی، اوکوآ و والدزیا روی آورد. در ده سال بعد کشاورزان این مناطق سازماندهی بیشتری پیدا نمودند که ثمره آن تاسیس یک کارخانه با 155 عضو شد.

بسیاری از کشورها در اواخر قرن بیستم با آشفتگی قیمت قهوه مواجه شدند. همین امر منجر به این شد که وابستگی به قهوه به عنوان یک محصول صادراتی کمتر شود. در دومینیکن بسیاری پس از این رخداد به کشت دانه های مختلف و یا آووکادو روی آوردند. اگر چه تعداد زیادی از مزارع هنوز وفادارانه به کشت قهوه مشغول هستند. به عنوان مثال منطقه والدزیا با راه اندازی برند Café de Valdesia در سال 2010 به دنبال محافظت از نام اصلی منطقه بود.

مصرف داخلی قهوه در دومینیکن

با آنکه آشفتگی بازار قهوه باعث صادرات کمتر شده اما تولید قهوه در دومینیکن از سال 1970 تغییر نداشته است. امروزه 20 درصد قهوه تولیدی مزارع این کشور برای صادرات به فروش می رسد. این مسئله به این دلیل است که مصرف خانگی قهوه در دومینیکن بسیار بالا می باشد. به طوری که هر فرد حدود 3 کیلوگرم در سال قهوه مصرف می کند که بیشتر از مصرف مردم بریتانیا است.

در سال 2007 قسمتی از صادرات از طریق کشور پورتوریکو به ایالات متحده صادر می شدند. الیته قهوه دومینیکن مقاصد دیگری چون اروپا و ژ اپن نیز دارد. در اوایل دهه 1000 میلادی قهوه های صادراتی به صورت ارکانیگ پرورش داده می شود و دارای گواهینامه نیز هستند که این مسئله به ارزش آن افزوده است. نظر برخی از فعالان صنعت قهوه بر این است که مصرف داخلی بالای قهوه در جمهوری دومینیکن به طور کلی منجر به کیفیت پایین
تر آن شده است، زیرا قهوه تولید شده در آن با قهوه سایر کشورهای صادرکننده رقابت نمی کند. با این وجود، هنوز قهوه هایی عالی در جمهوری دومینیکن یافت می شود.

قهوه های دومینیکن قابلیت ردیابی دارد؟

قهوه های بسیاری را می توان تا مزرعه ها ردیابی کرد. اما بیشتر قهوه های صادراتی قابلیت ردیابی ندارند. قهوه های صادراتی اغلب بر اساس سایز دانه (اسکرین) با نام هایی مانند سوپریمو درجه بندی می شوند.این دسته بندی را در قهوه کلمبیا نیز دیده ایم. البته این درجه بندی کیفیت داخل فنجان را تعیین نمی کند. بیشتر قهوه هایی که در این کشور کشت می شوند، غالباً ملایم، با اسیدیته کم و نسبتاً تمیز هستند.

مناطق پرورش دهنده قهوه دومینیکن

آب و هوای این کشور نسبت به دیگر کشورهای تولید کننده قهوه متفاوت است فصول این کشور از نظر بارندگی و دمایی مرز مشخصی ندارند. این امر باعث می شود تا تولید قهوه در تمام طول سال انجام شود. ولی برداشت اصلی نوامبر ماه رخ می دهد.

باراهانا

بیشتر تولیدات قهوه این منطقه شامل تیپیکا می شود. این منطقه به دلیل کیفیت بالا شهرت بالایی دارد و قهوه در رشته کوه باوهورکو کشت می شود.

سیبائو

برنج و کاکائو و قهوه سه محصول اصلی این منطقه هستند. این منطقه در شماال جزیره قرار دارد. نام سیبائو معنای مکانی است که در آن صخره های فراوانی وجود دارد. این نام به طور خاص به دره ای بین رشته کوه های مرکزی و سپتنتریونال اشاره دارد.

ارتفاعات سیبائو

مرتفع ترین منطقه سیبائو ، این منطقه است.

کوه های مرکزی

مرتفع ترین منطقه این کشور کوه های مرکزی است که به آلپ دومینیکن نیز شهرت دارد. زمین شناسی این منطقه به طور قابل توجهی با مناطق اطراف آن متفاوت است و به همین دلیل قهوه این منطقه تنها قهوه ایست که به جای کلیسم بر روی بستری از گرانیت می روید.

نیبا

در جنوب غربی کشور دومینیکن واقع شده است و ارتفاع کم و زمین های پست دارد.

والدزیا

منطقه والدزیا شناخته شده ترین منطقه جزیره بوده و برای حفظ ارزش صادراتی آن نام مبدا قهوه را بر روی آن گذاشتند.

زیرگونه های قهوه دومینیکن

تیپیکا، تحفه ای از هلندی ها

همانطور که گفتیم این کشور اغلب زادگاه گونه عربیکای قهوه است. اما خود این گونه، زیرگونه‌های دیگری نیز دارد که خریداران قهوه سبز باید به آن توجه نمایند. یکی از زیرگونه‌های اصلی تیپیکا (Typica) می باشد. هلندی‌ها این گونه قهوه را درسراسر جهان معرفی نمودند. میوه تیپیکا به رنگ قرمز است و  اگر  در شرایط خوبی کشت شود، یک فنجان قهوه عالی با شیرینی متعادل و اسیدیته با کیفیت را به ارمغان می‌آورد.

کاتورا، کوتاه اما پر میوه

کاتورا (Caturra)، زیر گونه‌ای از گونه بوربون (گونه ای دیگر از عربیکا) است که در برزیل یافت شد. اما نتوانست طرفداری در این کشور پیدا کند. این گونه در کشورهای دیگر از جمله اندونزی، کلمبیا و … گسترش یافت. گیاه کاتورا کوتاه است و نیاز به مراقبت و رسیدگی بیشتری نسبت به گونه مادر خود، بوربون، دارد. اگر گونه کاترا در ارتفاع بالاتری کشت شود، از کیفیت آن کاسته می‌شود. به علت کوتاهی درخت کاتورا، شاخه های پربار تری از میوه دارند. رنگ میوه کاتورا زرد و قرمز بوده و برداشت آن آسان تر از دیگر گونه ها انجام می‌شود.