دان قهوه رجینا 250gr_A1

regina A1 coffee-pure coffee beans

توضیحات

توضیحات پروفایل نویسی لاین قهوه A1 (ترکیب عربیکا)

درجه‌ی برشته‌کاری: 63.4 آگترون گورمت برای دانه و 79.2 آگترون گورمت برای سابه. رنگ‌سنجی دانه با استفاده ازدستگاه رنگ‌سنج Difluid Omni در سه تکرار به دست آمد.

دستگاه آسیاب: به جهت به حداقل رساندن بی ‌نظمی در سابه‌ی قهوه و ایجاد حداکثر یکنواختی در سایز آن از آسیاب Mahlkönig EK43T برای طراحی این پروفایل استفاده شد.

دستگاه اسپرسو: به علت توانایی کنترل تمامی پارامترهای موثر بر کیفیت عصاره‌گیری دستگاه اسپرسوساز Decent مورد استفاده قرار گرفت.

نوع بسکت: از آنجایی عموم باریستاها عمل عصاره‌گیری را با استفاده از بسکت‌های نرمال انجام می‌دهند، ما در این پروفایل‌نویسی از بسکت نرمال 20 گرمی استفاده کردیم.

کل مواد جامد محلول آب (TDS): 50.2 میلی‌گرم بر لیتر

سختی کل آب (TH): 71.2 میلی‌گرم بر لیتر

دمای آب: در راستای رسیدن به یک طعم مطلوب و داشتن عصاره‌ای با میزان مواد جامد محلول استاندارد در آن، تصمیم بر آن شد که در پروفایل این قهوه از آبی با دمای 92 درجه سانتی‌گراد برای عصاره‌گیری استفاده نماییم.

درجه آسیاب: بعد از عصاره‌گیری‌های متعدد با درجات مختلف سابه، جریان خروجی عصاره‌ی حاصله از سابه‌ای با درجه 4.4 آسیاب Mahlkönig EK43T به عنوان درجه آسیاب بهینه و ایده‌آل برای این قهوه انتخاب شد.

پراکندگی سایز ذرات: سابه‌ی این لاین قهوه (A1) در درجه 4.4 آسیاب مذکور توانست پراکندگی سایز سابه‌ای با ذرات 300، 400 و 500 میکرون را از خود نشان دهد. این پراکندگی سایز ذرات بهترین نتیجه بهینه را از نظر جریان خروجی و تاثیر بر مواد جامد محلول در عصاره به خود اختصاص داد. نتایج این قسمت با استفاده از دستگاه سنجش پراکندگی سایز Lighttells  مدل CM200 در سه تکرار به دست آمد.

وزن سابه قهوه ورودی: با توجه به بهینه شدن پراکندگی سایز ذرات و جریان خروجی در درجات مذکور، ما از 20 گرم سابه‌ی قهوه برای عصاره‌گیری استفاده کردیم. شایان ذکر است این وزن سابه با تکرار عصاره‌گیری و محاسبه تغییرات مواد جامد محلول و درصد استخراج برای هر عصاره به دست آمد.

وزن عصاره: برای رسیدن به طعم ایده آل و جایگاه استاندارد در چارت (نمودار مواد جامد محلول به درصد استخراج)، نسبت 1 به 2 (قهوه به آب وزنی/وزنی) مورد استفاده قرار گرفت. این نسبت هم مانند مرحله قبلی با تکرارهای متعدد عصاره‌گیری با نسبت‌های مختلف قهوه به آب حاصل شد.

کوبه و بسترسازی: در فرایند بسترسازی قهوه مذکور از کوبه اتوماتیک PUQ Press با فشاری برابر 17 کیلوگرم استفاده شد. همچنین قبل از عمل کوبه کردن بستر قهوه، سابه با نیدل چرخان Bomber سری YU نیدل کشی شد. تمامی این موارد به جهت حذف متغیرهای مخدوشگر که ناشی از خطای کاربر است صورت گرفت.         

زمان: نظر به استفاده از درجه‌ی آسیاب 4.4 و پراکندگی سایز ذرات بین 300 تا 500 و همچنین بستر سازی با کوبه 17 کیلوگرم فرایند عصاره گیری در 40 ثانیه انجام شد.

کل مواد جامد محلول عصاره (TDS): براساس چیدمان بهینه پارامترهای گفته شده در این پروفایل عدد TDS حاصله 9.66 درصد بود که در محدوده‌ی ایده‌آل (وسط چارت) قرار گرفت. علت طراحی این TDS بهبود کیفی عصاره به لحاظ ارگانولپتیکی به ویژه طعم آن نسبت به سایر نقاط چارت بود. نتایج این قسمت با استفاده از دستگاه رفرکتومتر Difluid صورت گرفت.

بریکس عصاره: با توجه به رابطه‌ی مستقیم بین بریکس و TDS عدد حاصله برای این قهوه 11.48 بود.

درصد استخراج (EXT%): با توجه به فرمول درصد استخراج که تابعی از عدد TDS است. عصاره‌ای با عدد TDS معادل 9.66، درصد استخراج 19.32را ارائه می‌ ‌دهد.

pH: عدد pH عصاره فنجان نهایی بهینه برای قهوه‌ی A1عدد  5.13 بود.

لاین A1 شامل ترکیبی از قهوه‌های عربیکاست. در طی تکرارهای متعدد، متوجه شدیم که افزایش مقاومت بستر عصاره‌گیری منجر به آزاد شدن اسید شدید قهوه می‌شود به همین علت با کاهش فشار اولیه مقاوت بستر را به حد متوسط رساندیم تا بتوانیم اسید متعادل‌تری در این قهوه داشته باشیم و بعد از آن فشار عصاره گیری را نزولی کردیم تا تعادل طعمی مناسب‌تری برای عموم مردم داشته باشیم. در این پروفایل از فشار متغیر و دمای قابل تنظیم که در 92 درجه سانتی‌گراد عصاره‌گیری را انجام دادیم تا بتوانیم بهترین تعادل طعمی را دور از هرگونه مزه‌ی ناخوشایند اعم از شوری، تلخی ناخوشایند و اسیدیته‌ی شدید داشته باشیم