قهوه سبز مالاوی

توضیحات

کشورهای زیادی تولید کننده قهوه هستند که نام آن هارا شنبده اید. در این بین برخی کشورها هستند که نامشان کمتر شنیده شده ولی از تولید کنندگان قهوه با کیفیت هستند. کشور مالاوی یکی از تولیدکنندگان قهوه است. در این پست شمارا با قهوه سبز مالاوی آشنا می کنیم.
مالاوی کشوری در آفریقاست که هیچ راهی به آب های آزاد ندارد.  این کشور با زامبیا، موزامبیک و تانزانیا مرز مشترک دارد.

مالاوی از کوچک ترین کشورهای آفریقاست و یکی از کم توسعه ترین و و متراکم ترین کشورها از نظر جمعیت است. مالاوی از اعضای کشورهای همسود و اتحادیه آفریقاست.

چگونه پای قهوه به  مالاوی باز شد؟

احتمالا قهوه در قرن ۱۹ به مالاوی معرفی شد. یکی از احتمالات این است که یک درخت از باغ گیاه شناسی ادینبورگ در سال ۱۸۷۸ توسط جان بوکنان، مبلغ اسکاتلندی به این کشور آورده شده است. این درخت اولین بار در جنوب مالاوی در منطقه بلانتایر کاشته شد و در قرن بیستم به تولید سالانه ۱۰۰۰ تن قهوه رسید.

بر عکس شروع خوب صنعت قهوه در کشو مالاوی، ادامه مسیر با مشکلاتی همراه شد. آفات، خاک نامناسب، بیماری ها و همچنین رقابت با تولید انبوه در کشور برزیل صنعت قهوه را به زمین زد. در اوایل قرن بیستم، مالکیت تعداد کمی از زمین های بزرگ مالاوی در اختیار خود مردم مالاوی بود. بقیه زمین ها تحت مستعمره انگلیس قرار داشت.  با این حال جنبش های تعاونی شروع شد و موجب رشد چشمگیر قهوه در این کشور شد. تا اینکه تعاونی های این گشور در سال ۱۹۷۱ به دلایل سیاسی منحل شد.
در سال ۱۹۹۰ اوج تولید قهوه مالاوی با ۷۰۰۰ تن بود و از آن زمان به ۱۷۰۰ تن کاهش یافت.
با اینکه مالاوی کشوری محصور در خشکی است، اما توانسته است اقتصاد صادراتی خوبی را داشته باشد. بسیاری دخالت نداشتن دولت را در این اقتصاد عامل موفقیت آن می دانند. با این حال، قهوه این کشور برای مدت طولانی کیفیت خوب و متمرکزی نداشت.

سیستم درجه بندی

درجه بندی سیستمی آن بسیار ساده است و به دو دسته درجه یک و دو تقسیم می شود. اگرچه در سال های اخیر این درجه بندی به مانند سایر کشورهای آفریقایی به سمت سبک AA حرکت کرده است.

قهوه در جنوب کشور مالاوی در اختیار زمین های تجاری بزرگ است و در منطقه شمالی مالاوی زمین های خرد و کوچک تولید می شود. می توان گفت هر دو گروه قهوه هایی با کیفیت عالی تولید می کنند.

چیتیپا، رومفی، امزیمبا، خلیج ناکاتا و ویفیای شمالی از مناطق تولید کننده در کشور مالاوی می باشد.

زیرگونه های قهوه مالاوی

زیرگونه های قهوه ای که در مالاوی رشد می کنند طیف گسترده ای را پوشش می دهند. گیشا نیز در این کشور در مقیاس وسیع کاشته می شود. همچنین زیرگونه کاتیمور که گونه ای مقاوم به بیماری است و نسبت به گیشا کیفیت پایین تری دارد نیز در بسیاری از مزارع مالاوی کشت می شود.

کاتورا، گیاه پا کوتاه قهوه

کاتورا (Caturra)، زیر گونه‌ای از گونه بوربون (گونه ای دیگر از عربیکا) است که در برزیل یافت شد. اما نتوانست طرفداری در این کشور پیدا کند. این گونه در کشورهای دیگر از جمله اندونزی، کلمبیا و … گسترش یافت. گیاه کاتورا کوتاه است و نیاز به مراقبت و رسیدگی بیشتری نسبت به گونه مادر خود، بوربون، دارد. اگر گونه کاترا در ارتفاع بالاتری کشت شود، از کیفیت آن کاسته می‌شود. به علت کوتاهی درخت کاتورا، شاخه های پربار تری از میوه دارند. رنگ میوه کاتورا زرد و قرمز بوده و برداشت آن آسان تر از دیگر گونه ها انجام می‌شود.

موندو نوو ، فرزند بوربون و تیپیکا

حاصل پیوند طبیعی بوربون قرمز و تیپیکا، گونه موندو نوو  می‌باشد. این زیرگونه اولین بار در برزیل یافت شد و بسیار پر بازده است. یک فنجان قهوه زیر گونه موندو نوو  کیفیت بالایی را به ارمغان می‌آورد. این گونه بیشتر در امریکای جنوبی و بعضا امریکای مرکزی کشت می‌شود. گیاه این زیرگونه به ارتفاع بلندش مشهور است. البته این گیاه با تمام ویژگی‌های مثبت، در برابر آفت بسیار آسیب پذیر است.

کاتیمور

تلاقی گونه تیمور که گونه‌ای ربوستا است و گونه کاتورا که گونه آزمایشگاهی است، زیرگونه کاتیمور را به وجود آورده است. این گونه بازدهی بالا  داشته و در برابر بیماری‌ها مقاوم است. نگهداری این گونه نسبتا آسان می‌باشد.

گیشا

برخی این زیرگونه را گشا می خوانند. این زیر گونه از کاستاریکا به پاناما آمده است اما معتقند خاستگاه اصلی آن کشور اتیوپی است.  طعم گیشا دارای بافت ابریشمی بوده و مانند یک چای میوه ای است.این قهوه عطری متناسب دارد و اسیدیته ملایم آن در کام شما حس بدی ایجاد نمی کند.  قهوه گشا یکی از کران ترین قهوه های جهان است. گیاه گشا به آفت زنگ برگ ( قارچی که باعث لگه های زرد بر روی برگ های درختچه قهوه می شود) مقاوم بوده و شاخه های نازک دارد. البته این شاخه ها در برابر باد مقاوم هستند.